Buplikt betyr ei plikt til å busetje seg på ein eigedom eller eit hus som du eig. Det er kommunen som fastset om eit område skal ha buplikt. Dersom du ønskjer å kjøpe eit bustadhus i eit område med buplikt, og du ikkje vil bruke huset som heilårsbustad, må du søkje om konsesjon (løyve).
Dersom du ønskjer å kjøpe eit bustadhus og du ikkje vil forplikte deg til å nytte eigedommen som heilårsbustad av deg sjølv eller andre, må du søkje om konsesjon. Kommunen ønskjer å leggje til rette for levande lokalsamfunn og sikre busetjinga ved at bustadeigedommar i størst mogleg grad blir nytta som heilårsbustader.
Bustadkjøparar i område med nedsett konsesjonsgrense (buplikt)
Du må søkje konsesjon ved kjøp av:
Sjå spesielt konsesjonslova §§ 5, 7, 10 og kapittel 5.
Du sender søknad om konsesjon til kommunen. Søknaden skal mellom anna innehalde opplysningar om kjøparen, eigedommen og formålet med kjøpet.
Kommunen vil gjere eit vedtak. Forhold som vil bli vurderte, er mellom anna
Innvilga konsesjonssøknad skal følgje skøytet til tinglysing for at du skal få heimel på eigedommen.
Kommunen skal behandle saka så raskt som mogleg. Dersom saka ikkje kan avgjerast innan éin månad, skal du ha skriftleg svar om årsaka til det. Du skal samstundes få opplyst når du kan vente at vedtaket vil bli gjort.
Dersom du er misnøgd med vedtaket, kan du klage til kommunen innan ein frist på tre veker frå du tok imot det. Forklar kva du er misnøgd med og kvifor du meiner vedtaket bør endrast. Treng du rettleiing, kan du vende deg til kommunen. Lèt kommunen avgjerda stå, blir saka sendt vidare til Statsforvaltaren, som avgjer om klagen skal takast til følgje.
Tjenesten oppdatert: 19.02.2021 08:43